Sunday 21 April 2019

"मोहिनी"


मोबाईलची रींग वाजली तेव्हा तो चहा पिण्यात तल्लीन झाला होता, अर्थात तो बरेचदा तसा चहा पिताना स्वतःला हरवून बसत असतो. वाफाळलेला चहाचा कप त्याच्यासाठी अंतर्मूख करणार्या पोर्टलचं काम करतो. नोकरी सोडून तसा महिना उलटला होता आणि त्याला भरपूर एकांत, भरपूर वेळ मिळाला होता... फक्त स्वतःत हरवून विचार करण्यासाठी!

मोबाइलच्या रिंगने त्याची समाधी भंगली, त्याने मोबाइल पाहीला, त्याच्या असिस्टंट मॅनेजरचा, अंजलीचा कॉल होता. जॉब सोडतानाही अंजलीने त्याला सोडून न जाण्यासाठी खुपवेळा समजावण्याचा प्रयत्न केला होता, इतर कोणाहीपेक्षा खचितच जास्तवेळा. पण त्यावेळी तो बधला नव्हता. ती आता का कॉल करत असेल? कॉल घ्यावा की नको? अशा संभ्रमावस्थेतच त्याच्याकडून चुकून कॉल घेतला गेला.
हॅलो. तो
लिसन, जस्ट लेट मी नो दॅट यू आर कमींग हेअर अॅंड जॉयनींग अॉर नॉट?
जस्ट गीव्ह मी अॅंसर इन येस ऑर नो..
व्हॉट्स हॅपनींग यार, अॅम ट्राईंग टू कॉल यू सिंस लास्ट विक, अॅंड व्हॉट अॉल आय हॅड हर्ड ईज 'द पर्सन यू आर कॉलींग ईज नॉट ईन कव्हरेज एरीया"
व्हेअर द हेल यू आर मॅन, डोन्ट टेल मी दॅट यू वेंट टू हिमालया फॉर टेकींग संन्यास... अंजली.
अंजली मॅम.. तो.
व्हॉट? अंजली.
नाऊ यू कॅन ब्रीद.. तो.
प्लीज डोन्ट मेक फन हां, अॅम डॅम सिरीयस राईट नाऊ... टेल मी, व्हॉट्स योअर डिसीजन.. अंजली.
शॅल आय आस्क फॉर जस्ट फाईव्ह मिनीट्स, प्लिज.... तो.
ओके, ओन्ली फाईव्ह मिनीट्स, योर टाईम स्टार्टस नाऊ, अॅंड येह, अॅंसर मस्ट बी येस... अंजली.
आय विल राईट बॅक टू यू थॅंकस्.... तो.

त्याने उत्तर देण्यासाठी पाच मिनीट मागीतले खरे, पण त्या निर्णय घेण्यासाठी पाच जन्मही पुरले नसते. जर तो जॉब करायचाच असता तर त्याने तो सोडलाच नसता. पुर्ण टीम मध्ये त्याचा पर्फॉरमंस बेस्ट होता, स्टॅक्स हाय होते, आठवड्यात दोनदा तरी क्लायंट अप्रिशीएन मिळायचं. पण त्या ए.सी. मध्ये त्याचा जिव गुदमरायचा, त्या झगमगाटात त्याची दृष्टी अंधूक व्हायची, त्या खोट्या दिखाऊ 'कल्चर'मध्ये तो स्वतःचं अस्तित्व हरवत चालला होता. 
त्याने स्वतःला विचारलं, असं एक तरी कारण आहे का ज्यामूळे मी परत तिथे जावं जिथून वापस आलोय...??
.
काही क्षण स्तब्धतेत गेले, आणि अगदी अचानक त्याची स्पंदनं तिव्र झाली, त्याला जाणवलं की हृदय जोरजोरात धडका मारून बाहेर येऊ पाहतंय, हात-पाय गार पडलेत.
त्याच्या सर्वांगातून अचानक काहीतरी सरसरून गेलं आणि आलेल्या शहारा त्याला कारण सांगून गेला, वापस जाण्याचं कारण..
त्याने अंजलीला टेक्सट केला, 
"अॅम कमींग, विल बी एबल टू जॉईन डे आफ्टर टुमॉरो" 
.
~काव्याकाश
("मोहीनी" लघूकथेतून)

"मोहिनी"

मोबाईलची रींग वाजली तेव्हा तो चहा पिण्यात तल्लीन झाला होता, अर्थात तो बरेचदा तसा चहा पिताना स्वतःला हरवून बसत असतो. वाफाळलेला चहाचा कप त्या...